Foto: Sarah Vermoolen
I am proud to be Aborigine. Vooral deze zin blijft hangen na een bezoek aan Tjapukai in het tropische Cairns. Overal in Australië worden de Aboriginals gediscrimineerd en is hun positie zeer slecht vergeleken met hun blanke medebewoners. In Tjapukai echter komt de oude cultuur weer tot leven, speciaal voor de toeristen.
Aapjes kijken?
Tjapukai is een van de grootste toeristische trekpleisters van de toeristenstad Cairns. Busladingen vol worden afgezet bij het culturele park waar je vele uren vermaakt wordt. Met shows, een film en allerlei demonstraties. Het is een commercieel succes en dat is er goed aan af te zien. Vele malen per dag voeren de Aboriginal mensen hun dansen op en demonstreren ze hun ambachten. Het gevaar bestaat dat bezoekers vooral aapjes komen kijken. Want normaal zijn de blanke en zwarte wereld volledig gescheiden. Hier heb je de kans om wel kennis te maken met de oude cultuur.
Grootste werkgever van Aboriginals
Voor de Aboriginal bevolking is het project van groot belang. Tjapukai is de grootste werkgever van Aboriginal mensen in Australië. Natuurlijk ben ik geïnteresseerd hoe de mensen er zelf tegenaan kijken. En dat is positief. Groot geworden in een blanke wereld was er nauwelijks of geen aandacht voor hun eigen cultuur. Door dit initiatief zijn ze zelf weer op zoek gegaan naar hun roots. De lokale taal, die bijna was uitgestorven, is weer tot leven gekomen en wordt nu weer gesproken. Met Tjapukai verdienen ze hun eigen geld en dat is zeker iets om trots op te zijn. Ook al moeten ze kunsten opvoeren die weinig met de dagelijkse praktijk van doen hebben. De dansers zijn halfnaakt en op traditionele wijze beschilderd. Ze voeren eeuwenoude dansen op en worden begeleid door de digeridoo.
Foto: Sarah Vermoolen
Groot succes
De voorstelling ziet er mooi en professioneel uit. Blijkbaar vindt het andere publiek dat ook. In 1987 werden de eerste shows opgevoerd in het regenwouddorp Kuranda. Al snel was er genoeg belangstelling voor verschillende shows per dag. Vooral de combinatie met allerlei grappen over de oude cultuur maakte het tot een groot succes.
Foto: Sarah Vermoolen
Leuk dagje uit
Tjapukai is inmiddels uitgegroeid tot een enorm cultureel park. De film is beklemmend, want het leed dat wordt getoond, gaat je niet in je koude kleren zitten. Zelf vond ik het nog vrij keurig, maar veel Amerikanen hebben al klachten ingediend dat de beelden te schokkend en negatief zijn. Dat de oeroude cultuur prima kan samengaan met moderne technieken wordt duidelijk in het Creation Theatre. Een Droomtijdverhaal komt tot leven door de projectie van hologrammen. In het kader van de cultuuruitwisseling mogen de bezoekers ook zelf hun kunsten showen. Als didgeridoospeler of door het werpen van een boemerang. Om het beeld compleet te maken, kun je nog een demonstratie bijwonen welk voedsel en medicijnen de bush vroeger leverden. Al met al genoeg voor een aantrekkelijk dagje uit. De winkel wordt na afloop druk bezocht. Want iedereen wil wel voorwerpen die zijn beschilderd met de bekende stippen.
Foto: Sarah Vermoolen
Trots
Op zeer toegankelijke wijze heb ik iets geleerd over de oude cultuur, die behalve in het theater al lang is uitgestorven. Alleen de film laat iets zien van de hedendaagse situatie. Daarin wordt de hoop uitgesproken dat de inheemse bevolking weer trots wordt op hun oude cultuur. Want teveel mensen zijn al op het slechte pad beland.
Meer informatie? Surf naar www.tjapukai.com.au of www.australia.com
Dit is een voorbeeld van een tekst voor Sonera
