Foto: Sarah Vermoolen
Een eiland waar het allemaal aanwezig is, is Curaçao. Hier kun je lekker verkleuren op mooie stranden en je op zee of onderwater vermaken bij het koraalrif. Op het eiland zelf is altijd wel wat te beleven. De Curaçaose cultuur lijkt bekend, maar is ook verrassend anders.
Foto: Sarah VermoolenEen eiland waar het allemaal aanwezig is, is Curaçao. Hier kun je lekker verkleuren op mooie stranden en je op zee of onderwater vermaken bij het koraalrif. Op het eiland zelf is altijd wel wat te beleven. De Curaçaose cultuur lijkt bekend, maar is ook verrassend anders.
Foto: Sarah Vermoolen
Thuiskomen
‘s Avonds laat arriveer ik op de luchthaven bij Willemstad. Het is heerlijk weer. Ik word opgevangen door Charla, die gedurende mijn verblijf op het eiland mijn gids zal zijn. Charla is naast gids ook zangeres in een band en trekt veel aandacht door haar swingende, aantrekkelijke uiterlijk. Zij is een typische Curaçaoënaar: relaxed, vriendelijk en altijd swingend.
Ik had nooit gedacht dat het zo prettig is om op reis te zijn in een land waar bijna iedereen Nederlands spreekt. De bevolking is een mengelmoes van talloze rassen, religies en nationaliteiten. De mix heeft een prettige cultuur voortgebracht waar iedereen zich al snel thuis voelt.
Werelderfgoedstad
De eeuwenoude architectuur van Willemstad vertelt het verhaal van de bijzondere ontstaansgeschiedenis. Van alle volkeren die hier hun sporen hebben achtergelaten. Jammer genoeg was er tot een paar jaar geleden weinig aandacht voor de mooie, bontgepleisterde huizen en villa’s in de binnenstad. De plaatsing op de werelderfgoedlijst van Unesco bracht gelukkig verandering in deze situatie. Doordat de hoge, diepe panden zijn opgetrokken uit keihard koraalsteen staan ze zelfs na eeuwen nog overeind. De verf houdt minder lang stand, zodat de meeste panden er verveloos uitzien. De oudste wijk Punda staat bekend om de typisch Nederlandse pakhuizen met Oudhollandse gevels en zadeldaken met rode pannen langs de waterkant. Deze werden vanaf halverwege de 17e eeuw door de West-Indische Compagnie neergezet. In de keurig aangelegde wijk hebben de panden alleen een functie als winkel. Overdag is het een druk winkelcentrum waar de toeristen en opvarenden van gigantische cruiseschepen graag inkopen doen. ‘s Avonds overheerst de stilte in de wijk, want de bovenetages worden vooral gebruikt als opslag. De terrasjes van de cafés en restaurants langs het water zijn wel goed gevuld met gasten uit andere buurten en toeristen. Dit geldt trouwens ook voor de uitgaansgelegenheden aan de overkant van de Sint-Annabaai.
Foto: Sarah Vermoolen
Wandelen door de geschiedenis
Aan de overkant strekt zich de rommelige wijk Otrobanda uit, een voorbeeld van typisch Curaçaose barokarchitectuur. Nederlandse, Moorse en Spaanse invloeden zijn hier te herkennen in de wirwar van straatjes. Deze levendige wijk trekt steeds meer nieuwe bewoners aan uit allerlei klassen en standen. In de nauwe straatjes met kleine woningen wonen jonge gezinnen, junks, jongeren en yuppen naast elkaar. De huizen en verhalen in beide wijken zijn zo bijzonder dat ze op de werelderfgoedlijst van Unesco staan. Een paar keer per week nemen gidsen Nederlandse bezoekers mee de buurten in. Normaal volg je niet zo snel een architectuurwandeling op vakantie, maar hier kun je er bijna niet omheen.
Foto: Sarah Vermoolen
Elk strand is anders
De meeste hotels liggen aan weerszijden van Willemstad bij een strand. Soms moet je zelfs betalen om te zonnebaden. Maar er zijn ook genoeg baaien waar je weinig toeristen tegenkomt en gratis van het strand kunt genieten. Vooral de idyllische stranden bij de Knipbaai en Boka Santa Cruz zouden zo de hoofdrol kunnen spelen in een Blue Lagoonfilm.
Natuurschoon is er volop. Het Christoffelpark heeft jammer genoeg een vrij hoge entree. Een goed alternatief is het Shete Boka Park waar de zee spectaculaire inhammen in de rotsen heeft geslagen. Niet echt geschikt om te zwemmen dus.
Foto: Sarah Vermoolen
Cultuur voor het oprapen
Wanneer je het strand zat bent, is er nog van alles te doen. Ook op cultureel gebied. Museo Kura Hulanda is de nieuwste aanwinst waar het verhaal van de slaven centraal staat. Tijdens een rondwandeling door het museum wordt ondermeer duidelijk dat de slaven een eigen cultuur hadden waar ze trots op kunnen zijn.
Foto: Sarah Vermoolen
Het Maritiem Museum gaat in op de Nederlandse scheepvaart en de gevolgen daarvan voor het eiland. Zij krijgen waarschijnlijk binnenkort het Seaquarium als buren dat nu nog aan de kust is gehuisvest.
De vele, mooie landhuizen staan ook op de werelderfgoedlijst. Een deel ervan is in ere hersteld en dient nu als restaurant/café. Landhuis Brievengat is overdag museum. Hier moet je vooral op woensdag- en vrijdagavond zijn, want dan is het altijd feest. Je kunt er lekker eten en het is altijd dansen geblazen met een live band.
Met moeite neem ik afscheid van Curaçao, maar met het plan terug te komen. De relaxte en swingende sfeer, en het mooie weer blijven trekken. Maar ook is er nog genoeg te ontdekken bij een volgend bezoek.
Een voorbeeld van een tekst voor I-Zon
