Met een kruipende baby en een tweeling die niet zo heel veel groter is, kom je in het dagelijks leven niet zo ver. De vakantie met Joep en Yola (precies 2 jaar), en Kuno (9 maanden) is daarom een groot feest. Samen kunnen we veel meer ondernemen en dus ook volop genieten.
We hebben een vrijstaande kindervilla gehuurd op een rustig Zeeuwse eiland, omdat het lekker dichtbij is. Bij gebrek aan directe buren hoeven we ons geen zorgen te maken om huilende baby’s en we hebben een omheinde tuin zodat we niet de hele tijd achter de kinderen hoeven aan te rennen. Het luxe ingerichte huis (met sauna en bubbelbad) houdt ook rekening met de kleintjes door de zandbak, het traphekje, kinderbedjes én een bolderkar. Het bungalowpark Zeeland Village ziet er uit als een normale nieuwbouwwijk, met als enige verschil dat de auto’s langzaam rijden in de smalle straten.
Vakantiehuis
Joep en Yola gaan meteen op verkenning uit en rennen rondjes door het huis en de tuin. Vooral de eenden die ons in de tuin opwachten, vinden ze erg spannend. Het wordt een vast ritueel om ze ‘s ochtends brood te voeren. Het is prachtig weer dus we pompen meteen het zwembad op. Lang zitten ze er niet in, want de kinderen willen de bolderkar uitproberen. Ze raken meteen enthousiast bij het zien van de “ tuin: kijk mama, kijk”. De speeltuin om de hoek heeft een glijbaan, schommel en zandbak dus hier vermaken ze zich wel.
Kinderkermis
Maar we zijn natuurlijk niet van plan om alleen maar in het bungalowpark te blijven. We willen Zeeland zien! Op zoek naar leuke kinderactiviteiten ontdekken we bij Burgh-Haamstede een grote speeltuin en de kinderkermis ‘t Kraayenest. Een grote sporthal blijkt in de zomermaanden omgebouwd te zijn tot een echt speelparadijs. Drie verhitte kopjes leven zich al snel uit op de enorme springkussens en andere speeltoestellen. De t-shirts worden weggesmeten, want een romper alleen is al warm genoeg met al deze actie. Joep en Yola durven veel en klimmen overal op en af. De skelters zijn veel te groot voor ze: samen met papa kunnen ze wel in de rondte te racen. Voor Kuno is er ook genoeg te doen: hij heeft het prima naar zijn zin met de ballen uit de ballenbak en op de zachte kussens. Uitgeput, maar supervoldaan maken ze daarna nog een ritje met de draaimolen waarbij ze alledrie op een eigen paard mogen zitten. We bezoeken de minikermis drie keer en elke keer vinden ze het weer prachtig.
Bij het bungalowpark is een klein zwembad, maar we hebben geen idee hoe we met drie kleine kindjes tegelijk kunnen zwemmen. Proberen dus. Met zwembanden en vleugeltjes blijken we zelfs het diepe bad aan te kunnen. Vooral Joep en Yola vinden het geweldig: zij zwemmen het liefst los zonder dat wij ze vasthouden. We bezoeken ook een ander zwembad met een reuzenglijbaan. Daar zijn ze niet meer van af te slaan. Al snel lopen ze zelf naar boven en komen stralend naar beneden gegleden. Kuno is nog niet zo’n waterrat en vindt het babybadje meer dan genoeg water.
Duinen overwonnen
Elke dag maken we een autorit door de uitgestrekte polderlandschappen. Drie paar oogjes vallen al snel dicht wanneer we het terrein nog maar nauwelijks hebben verlaten. Elk eiland blijkt er weer anders uit te zien qua begroeiing. We zijn zeer gecharmeerd van de vele leuke historische havenstadjes, zoals bijvoorbeeld Zierikzee en Veere. De bolderkar nemen we overal mee naar toe zodat de kinderen niet alleen de auto zien.
Het is vaak een flinke wandeling voordat je door de duinen bij de prachtige zandstranden komt. Bij Renesse ontdekken we een heel korte overgang naar het brede familiestrand. Halverwege het strand op weg naar zee ploffen we neer met bolderkar en al. Joep en Yola starten meteen het graafwerk, Kuno vindt het zand en de hitte jammer genoeg niet echt plezierig. Het is zo warm dat we afkoeling zoeken in het water. De kinderen vinden her heerlijk in de zee. Wouter is net zoals zijn zoon niet zo’n liefhebber van zand dus na een uur vertrekken we weer naar een leuke speeltuin aan de andere kant van Renesse. Hier komen we regelmatig terug.
Zeeuwse attracties
Bij Miniatuur Walcheren hebben we net de bolderkar uitgeladen wanneer het gaat stortregenen. Een week later doen we een nieuwe poging en is het erg mooi weer. Vooral de bewegende zaken in de miniatuurwereld vinden ze intrigerend, maar ze snappen nog niet helemaal dat je de poppetjes niet mag oppakken. In het speelkasteel kunnen ze zich helemaal uitleven en hier zijn ze lange tijd verdwenen.
Dankzij de Gouden Gids weten we van het bestaan van de kinderboerderij in Zierikzee. De kinderen zijn blij dat ze veilig in de bolderkar zitten, want de geitjes en kippen vinden ze toch wat eng. Zeker als een van de geitjes in de bolderkar springt, breekt er paniek uit. De schrik is snel weer voorbij met een glaasje drinken in de bijbehorende speeltuin.
Opa en oma
De eerste week moeten ze ‘s avonds nog wel wennen aan het nieuwe vakantiehuis en zijn daardoor vaak wakker. Gelukkig hebben opa en oma de tweede week ook een huisje in hetzelfde bungalowpark gehuurd. Zo kunnen wij ook een avondje uit.
Wanneer opa en oma overdag oppassen, gaan we met z’n tweeën naar het Arsenaal. De kinderen zijn nog te jong om de leuke speelse tentoonstellingen over het maritieme leven te kunnen waarderen, maar we zien er al naar uit om ze over een paar jaar mee te laten genieten.
Na twee weken vragen we ze of ze het leuk vinden om weer naar huis te gaan. “Ja, lekker auto slapen”.
Sarah Vermoolen
Tip
Drie maanden later gaan we naar Denemarken. De kinderen blijken dan opeens veel meer aan te kunnen. Het reisverhaal staat op de website www.samenopvakantie.nl (rubriek: ouders vertellen).
Verhaal voor tijdschrift Samen op Vakantie
